در زندگی سه نوع بیماری سردرد وجود دارد: یکی "بیماری ناشناخته"، دویدن به بیمارستان و مراجعه به پزشک، اما نمی توان فهمید که این بیماری چیست، و دیگری "بیماری لاعلاج"، تشخیص بیماری است. واضح است، شرایط پیچیده است و یافتن بهترین طرح تشخیص و درمان برای چندین بخش دشوار است. سوم «همزیستی چند بیماری» است که شامل انواع بیماری‌ها می‌شود که شامل چند رشته‌ای، چند سیستمی و چند عضوی است و این بیماری شامل تشخیص و درمان مشترک متخصصان چند رشته‌ای است.
در مواجهه با بیماری‌های سخت و صعب‌العلاج مانند تومورها، بیماری آلزایمر، اختلالات خواب یا بیماران مبتلا به بیماری‌های N، تشخیص و درمان یکپارچه چند رشته‌ای روش مؤثرتری برای تشخیص و درمان است.
1. تشخیص و درمان چند رشته ای چیست؟
تشخیص و درمان چند رشته ای به روش تشخیص و درمان اشاره دارد که در آن متخصصان چند رشته ای با هم بحث می کنند تا برنامه های درمانی سیستماتیک، حرفه ای و فردی را برای بیماری های یک اندام یا سیستم خاص به بیماران ارائه دهند.
این مدل یکپارچه تشخیص و درمان چند رشته ای بیمار محور، موانع بین رشته ها را از بین می برد، تضاد بین «تخصصی» و «جامع» را در بیمارستان های عمومی بهتر حل می کند، تشخیص و درمان همه جانبه، حرفه ای و استاندارد شده را ترویج می کند، ساخت نظم را ترویج می کند، و بهبود مشترک پزشکان، بخش ها و بیمارستان ها را درک می کند.
2. مزایای مدل تشخیص و درمان یکپارچه چند رشته ای
از یک طرف، متخصصان چند رشته ای برای تشخیص و درمان بیماران با یکدیگر همکاری می کنند تا بیماران بتوانند در یک سفر تشخیص و درمان جامع را دریافت کنند، کارایی تشخیص و درمان را بهبود بخشند و تجربه پزشکی را بهبود بخشند.
از سوی دیگر، از «یک به یک» تا «چند به یک» بهترین طرح تشخیص و درمان علمی و فردی را برای بیماران ارائه می کنیم.
3. یکی از HRA بخش‌های مختلف را برای کمک به ایجاد یک مدل تشخیص و درمان چند رشته‌ای «هوش دیجیتالی» پیوند می‌دهد.
محدود به کمبود منابع پزشکی، نرخ پوشش مدل تشخیص و درمان چند رشته‌ای در بیمارستان‌ها بالا نیست و مؤسسات پزشکی هنوز نیاز به کشف شیوه‌های جدید و تجربیات جدید در ایجاد یک مدل تشخیص و درمان چند رشته‌ای «بیمار محور» دارند.
برخی از «پیشگامان» در بیمارستان‌های داخلی سعی کرده‌اند ترکیبی از فناوری طب عملکردی و پزشکی بالینی را اعمال کنند و تلاش جدیدی را برای تشخیص و درمان چند رشته‌ای «هوش دیجیتال» از طریق پیوند واحد HRA از بخش‌های مختلف انجام داده‌اند.
تریاژ سلسله مراتبی سرپایی و پیوند چندبخشی
مطالعات در ایالات متحده نشان داده است که میزان تشخیص نادرست در کلینیک های سرپایی می تواند تا 5 درصد باشد و حدود 10 درصد از مرگ و میر بیماران به دلیل تشخیص اشتباه است. از طریق جمع‌آوری دقیق داده‌های سلامت کل بدن HRA، بیمارستان خدمات پزشکی قابل مشاهده را با داده‌های نامرئی ترکیب می‌کند تا به بیماران توصیه‌های تشخیصی و درمانی شخصی‌سازی شده ارائه دهد و احتمال تشخیص و تشخیص اشتباه را کاهش دهد.